تعیین میزان غلظت نیترات و نیتریت در نقاط مختلف تاسیسات آب آشامیدنی شهرستان بابل، 1391

سابقه و هدف: نیترات و نیتریت از طریق مصرف کودهای شیمیایی، تخلیه فضولات حیوانی، فاضلاب انسانی و پساب تصفیه خانه‌های فاضلاب‌های شهری و صنعتی به منابع پذیرنده محیط زیست و آب‌های زیر زمینی وارد می‌شوند. نیترات عامل بیماری متهموگلوبینمیا Methemoglobinemia)) در نوزادان می‌باشد. هدف این مطالعه، تعیین غلظت نیترات و نیتریت آب در خطوط انتقال و نقاط مصرف مناطق روستایی و شهری شهرستان بابل می‌باشد. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی در سال 1391 در شهرستان بابل انجام گرفت. تعداد 376 نمونه آب به صورت تصادفی در دو فصل تابستان و زمستان از خطوط انتقال و نقاط مصرف در مناطق مورد مطالعه اخذ گردید. غلظت نیترات و نیتریت با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر (Spectrophotometer) مدل 5000  DRاز شرکت HACH، در طول موج‌های570 و520 نانومتر تعیین و نتایج حاصل با استاندارد ملی کشور و رهنمود سازمان بهداشت جهانی مقایسه گردید. یافته ها: غلظت نیترات و نیتریت آب مناطق روستایی، در خطوط انتقال 7/2±4/4 و 02/0±04/0 میلی‌گرم در لیتر و در نقاط مصرف 3/5±3/8 و 03/0±035/0 میلی‌گرم در لیتر و در نقاط شهری، در خطوط انتقال به ترتیب 5/1±8 و 03/0±045/0 میلی‌گرم در لیتر و در نقاط مصرف به ترتیب 7/3±8/8 و 035/0±038/0 میلی‌گرم در لیتر بود که این تفاوت‌ها تنها در مورد نیترات آب در خطوط انتقال و نقاط مصرف در مناطق روستایی معنی‌دار بود (03/0p=). میانگین نیترات و نیتریت به ترتیب در تابستان 9/1±7/6 و 001/0±03/0 میلی‌گرم در لیتر و در زمستان 9/3±4/9 و 001/0±04/0 میلی‌گرم در لیتر بود، که این اختلاف برای نیترات معنی‌دار بود (014/0p=). نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که حداکثر غلظت یون‌های نیترات و نیتریت در تمام نقاط تاسیسات آب شهری و روستایی مورد مطالعه در فصول تابستان و زمستان پایین‌تر از حدود مجاز آب آشامیدنی کشور و رهنمودهای سازمان بهداشت جهانی می‌باشد. با این وجود پایش مداوم بر میزان غلظت ترکیبات نیتروژن‌دار ورودی به منابع آب آشامیدنی به دلیل اثرات نامطلوب آنها بر سلامت انسان ضرورت دارد.